صدور احکام زندان برای کارگران و فعالان کارگری، اوج وحشت رژیم از جنبش روبه روشد کارگری است
جمهوری اسلامی طی چهل سال حکومت ننگین‌اش، تمامی زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی را نابود کرده و فساد، دزدی و رانت‌خواری را در تمامی سطوح حکومت رواج داده است. در اثر سیاست‌های ضدمردمی، ارتجاعی و واپسگرایانه جمهوری اسلامی، فقر در ایران عمومی شده و اکثریت عظیم مردم کارگر و زحمتکش برای گذران زندگی با مشکل جدی مواجه شده‌اند.
تضاد طبقاتی در ایران در اثر سیاست‌های ارتجاعی و نولیبرالی جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش یافته و اکثریت عظیم مردم زحمتکش، به‌ویژه کارگران و معلمان و بازنشستگان را به مقابله با جمهوری اسلامی و طبقه حاکمه به‌ویژه وابستگان به حکومت کشانده است. به همین خاطر نیز، کارخانه‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و خیابان‌های شهرهای ایران در سال‌های اخیر، به‌ویژه بعد از خیزش وسیع مردم در دیماه ٩۶، صحنه وسیع اعتراضات کارگران و معلمان علیه وضع اسفبار موجود و شرایط غیرقابل تحمل معیشتی، اجتماعی و سیاسی در ایران بوده است.
بحران موجود در ایران ساختاری است و جمهوری اسلامی فاقد توانایی لازم برای حل آن است. به همین خاطر نیز، در پاسخ به خواسته‌ها و مطالبات کارگران و هم‌طبقه‌هایی زحمتکش آنها، همواره از اهرم زور و سرکوب استفاده می‌کند.
حمله دستگاه سرکوب رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به کارگران، زندانی و شکنجه کردن آنها و صدور احکام طویل المدت برای فعالان کارگری و حامیان آنان، نشانه ورشکستی کامل جمهوری اسلامی و حشت آن از خیزش‌های توده‌ای، به‌ویژه کارگری است. جمهوری اسلامی باید بداند، زمانی‌که مردم اراده کنند، هیچ چیز، حتی سپاه سرکوبگر پاسداران و عوامل بسیجی و مزدوران عراقی و حزب‌الله لبنان نیز نمی‌توانند در مقابل خیزش مردم ایستادگی و حکومت را از سرنوشت مخدوم‌اش نجات دهند.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) احکام صادره برای فعالان کارگری را نتیجه وحشت رژیم از اعتراضات کارگران و سایر هم طبقاتی آنان می‌داند و آنرا قویا محکوم می‌کند. کارگران و معلمان زندانی و تمامی زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی باید بدون قید و شرط آزاد شوند.
