سید علی رضا آوایی، وزیر دادگستری جمهوری اسلامی قرار است روز سهشنبه ٢٧ فوریه ٢٠١٨ برابر با ٨ اسفند ١٣٩۶ در راس هیاتی از هممجرمانش در سیوهفتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو شرکت کند. این نخسیتن بار نیست که عناصری از جمهوری اسلامی که دستشان به خون مردم ایران آغشته است و مرتکب جنایت علیه بشریت شدهاند، در این نهاد بینالمللی که قرار است مدافع حقوق بشر باشد، شرکت میکنند. سالهای سال است که اجلاس نهادهای بینالمللی به محل امنی برای مجرمان حکومتی و دولتی تبدیل شده است. آنها با خیال راحت هر جنایتی از دستشان برآید علیه مردم خود انجام میدهند، آنها را سرکوب، زندانی، شکنجه، اعدام، سنگسار و در خیابان به گلوله میبندند، و در پناه مصونیت دیپلماتیک و تحتالحمایه نهادهای بینالمللی، آزادانه و بدون ترس و نگرانی از عواقب جنایاتی که کردهاند، در اجلاس آنها شرکت میکنند.
جای جلادانی همچون علی رضا آوایی در پای میز محاکمات دادگاههایی است که مردم به پا میکنند، نه اجلاس نهادهای بینالمللی.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید) خواهان دستگیری و در عین حال، رفع مصونیت دیپلماتیک مقامهای حکومتی و دولتی، بهویژه مقاماتی است که علیه مردم خود و یا مردم دیگر کشورها مرتکب جنایت شدهاند. مصونیت دیپلماتیک، اقدامی جانبدارانه و ضدمردمی است.
کارنامه اعمال مجرمانه سید علی رضا آوایی
علی رضا آوایی در سال ١٣۵٨ دادستان دزفول و در سال ١٣۶٧ دادستان دزفول و اهواز بود. آوایی در جریان کشتار زندانیان سیاسی در سال ١٣۶٧، با حفظ مقام به عضویت «هیات مرگ» دزفول درآمد. او در این سمت، همراه با سایر اعضای هیات مرگ، بیش از صد تن از زندانیان سیاسی زندان یونسکو دزفول را به جوخه اعدام سپرد. او در سالهای ١٣۶٢ تا ١٣۶۶، علاوه بر سمتهای زیادی که در دستگاه قضایی و دولتی داشت، در مقام دادستان کردستان، کرمانشاه، استان مرکزی و تهران از سال ١٣۶٢ تا ١٣۶۵ و سپس با حفظ مقام در سال ١٣۶٧، بهعنوان عضو «هیات مرگ»، در دستگیری، شکنجه و اعدام صدها زندانیان سیاسی دست داشته و مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
٢۶ فوریه ٢٠١۶ برابر با ٨ اسفند ١٣٩۶