نکات امنیتی که قبل از راه پیمائی لازم است بدانید

توجه داشته باشید استراتژی اول سرکوبگران ارعاب است و سرکوب و برخورد هدف ثانویه آنان است.  با توجه این استراتژی اولیه است که میتوان بخش مهمی از آرایش نظامی سرکوبگران را فهمید و تشخیص داد که کدام اقدام پرهزینه و کدام اقدام کم هزینه است. مطلب زیر را سایت اصلاح طلب" ندای سبز آزادی" منتشر کرده است. این مطلب اگرچه دارای نواقض بسیاری است و به رواشناسی تضعیف نیروهای سرکوبگر رژیم نظیر شناسائی و فیلم برداری از آنها نمی پردازد و سیاست تهاجمی برای درهم شکستن صفوف مهاجمان حکومتی را مطرح نمی کند، با این حال دانستن اطلاعات مطرح شده در آن برای توده مردمی که با تاکتیک های دشمن آشنائی ندارند، مفید است.

آرایش نیروی سرکوب

اولین چیزی که در هر راهپیمایی توجه را جلب میکند حضور گسترده نیروهای نظامی و انتظامی از تمامی ارگانها مربوطه مانند سپاه، نیروی انتظامی، و بسیج است. توجه داشته باشید درصد کمی از این نیروها توانایی برخورد دارند.

این نیروهای حاضر در میدان را میتوان به دو گروه پیادهنظام و سواره نظام تقسیم کرد.

در میان پیادهنظام سرکوب، نیروهای انتظامی عملا خطری برای شما ندارند چرا که اغلب کارمند هستند و قایل به برخورد تند با معترضان نیستند. دیگر نیروی کم خطر افراد بسیجی و لباسشخصی مسن هستند که احتمال میدهیم از اعضای بسیج ادارات باشند. گروه سومی که کم خطر هستند و تمایل کمی به درگیری دارند سربازان وظیفه هستند که تنها کارکرد دکوری دارند و نه اراده برخورد دارند و نه برای این کار در نظر گرفته شدند و نه برای این کار آموزش دیدهاند و نه ابزار برخورد خشن ـ به جز باتوم ـ دارند.

مهمترین و مهاجمترین نیروی سرکوب بسیجیان و لباس شخصیهای جوان و میانسال هستند. از میان نیروهای بسیجی، تنها تعداد معدودی این نیروها انگیزه برای درگیری دارند. مشاهدات روز ۲۵ بهمن نشان میدهد بسیاری از نیروهای بسیجی بسیار کم سن و سال هستند و به خصوص در مناطقی که از درگیری دور است به جز حضورشان که به کار استراتژی ارعاب میآید تنها وظیفهشان هدایت حرکت جمعیت به کوچهها است که به این ترتیب جمعیت را متفرق کنند. با این حال، توانایی بازداشت معترضان را دارند.

دیگر ابزار ارعاب، موتورسواران هستند که سوارهنظام نیروی سرکوب را تشکیل میدهند که خود به سه دسته تقسیم میشوند. گروه اول گارد ضدشورش موتورسوار است که لباسهای مشکی دارند. طوری آرایش میگیرند که بیشترین ارعاب را القا کند. در صورت لزوم برخورد شدید میکنند. اما دیگر کارکردشان بستن مسیرها است.

گروه دوم موتورسواران بسیجی و لباس شخصی هستند. این گروه اغلب در حال حرکت به مناطق درگیری هستند در اغلب موارد این گروهها یک سرتیم دارند که هیاهوی این جماعت را با شعارهایی مانند حیدر، حیدر یا لبیک خامنهای یا فحاشی به رهگذران رهبری میکند. باقی تیم موتورسواران تنها برای پرجمعیت نشان دادن تیم سواره نظام حضور دارند و اراده و جرات برخورد با مردم را ندارند. البته برخی از گروههای موتورسوار همبستگی بیشتری دارند یا وابسته به نهاد نظامی مشخصی هستند که وظیفهشان برخورد در صحنههای درگیری است اما در مسیر خود سعی میکنند با خشونت مردم را متفرق کنند در مواردی دیده شده است که موتور سواری در انتهای صف موتورسواران در حال فیلمبرداری است. این موتورسواران بسیار آسیبپذیر هستند و وظیفهشان تهیه فیلم برای گروههای خودی است و تهییج روحیه آنان و احیانا گزارش عملکرد دادن. وظیفه اصلی این موتورسواران ترساندن عابران و معترضانی است که هنوز به مناطق پرجمعیت نرسیدهاند. برای همین است که حتی در گذرهای فرعی هم حرکت میکنند و سعی میکنند با ارعاب مردم را از پیوستن به معترضان منع کنند. آنها مقصد مشخصی دارند و در میانه راه به ندرت متوقف میشوند.

گروه سومی از موتورسواران منفرد هم وجود دارند که خود به دو دسته تقسیم میشوند. گروه اول جزو همان دسته موتورسواران هستند که از گروه جاماندهاند. این موتورسواران منفرد اغلب بسیار جواناند .و آموزش ندیدهاند. گروه دوم نیروهای اطلاعاتی هستند که در مسیر تظاهرات حرکت میکنند و با رصد کردن جریان جمعیت گروههای موتورسوار را هدایت میکنند.

در طول راهپیمایی...

در مسیر راهپیمایی نقاطی مانند میادین و مناطقی نزدیک دانشگاههای تهران و شریف و تقریبا مناطق مابین میدان انقلاب تا آزادی هم برای ما و هم برای سرکوبگران ارزش استراتژیک دارد. سایر نقاط ارزش ثانویه استراتژیک دارند و پتانسیل تجمع کمتری دارند. به تفاوت مناطق استراتژیک و غیراستراتژیک توجه داشته باشید.

اولین نکته که باید توجه داشته باشید این است که به هیچ وجه با نیروهای سرکوب درگیر نشوید. به خصوص در زمانی که هنوز به مناطق استراتژیک نرسیدهاید. اغلب مردم بنا به غریزه سعی میکنند خود را به میادین و نقاط استراتژیک برسانند و اغلب از درگیری خودداری میکنند. میدانها برای نیروی سرکوب اهمیت بالایی دارد و چون اجازه نمیدهند مردم به این مناطق نزدیک شوند خود به خود درگیری ایجاد میشود. در میانه راه، در جاهایی که مفر گریز ندارد و در جاهای دور از میادین به شدت از برخورد با نیروهای سرکوب خودداری کنید. سعی کنید خود را به میادین یا انتهای مسیر برسانید.

در میانه راه، نیروهای سرکوب ممکن است با شما برخورد و حتی برخورد خشنی داشته باشند. هدف اول آنان دستگیری شما نیست. هدف آنان متفرق کردن و منصرف کردن شما از ادامه مسیر است. توانایی آنان برای دستگیری مردم محدود است و تنها در صورت مقاومت اقدام به دستگیری معترضان میکنند.

هدف دیگر آنان هدایت مردم به مسیرهای فرعی است. تا جایی که میتوانید در برابر اینکه آنان مسیر شما را هدایت کنند، مقاومت کنید. زنان و مردان میانسال و کهنسال میتوانند از این سدها عبور کنند. یکی از فرصتهای راهپیماییها همینجاست که نیروهای سرکوب میخواهند شما را به مسیرهای فرعی هدایت کنند. سعی کنید با بحث کردن با نیروها به بهانه اینکه به دنبال کاری هستید . بابت اینکه میخواهید مسیرتان بروید، سد معبر کنید و سبب جمع شدن جمعیت شوید. نیروهای سرکوب به شدت از سدمعبر و جمع شدن جمعیت هراسانند و تلاش میکنند به هر قیمتی که شده شما را به مسیر فرعی هدایت کنند. تنها چند دقیقه ایستادن کافی است.

در صورتی که به مسیر فرعی هدایت شدید، مسیر را به موازات مسیر اصلی ادامه بدهید. مدیریت محل تلاقی مسیر فرعی و اصلی بسیار ضعیف است. یک گروه به شما اجازه گذر نمیدهد گروه بعدی نرمتر برخورد میکند. بنابراین به راهتان ادامه بدهید.

در میان مردم نیروهای اطلاعاتی وجود دارند. بحث کردن با نیروهایی که شما را به مسیر فرعی هدایت میکنند، بهترین و کمهزینهترین راه برای شناخت نیروهای نفوذی است. به محض اینکه متوجه بشوند سد معبر باید خاتمه داده شود، خود را لو میدهند و با دیگر نیروهای سرکوب همصدا میشوند. اعتراض در این مواقع هم کم هزینه است و هم یخ مردم معترضی را که همدیگر را نمیشناسند را میشکند. از این فرصت کمال بهره برداری را بکنید.

تا جایی که می توانید تنها و منفرد در راهپیمایی شرکت نکنید. به خصوص در معابر فرعی، استراتژی نیروی سرکوب حمله به افراد تنها است. چون اولا از برخورد بسیار میترسند و چند نفری به معترضان حمله میکنند و ثانیا با نشان دادن سبعیت قصد ترساندن دیگر رهگذران را دارند. در صورت حمله سرکوبگران با معترضان در صورتی که بیش از ۵ یا ۶ نفر به این حرکت اعتراض کنند، مهاجمان عقب مینشینند.

موتور، مهمترین رسانه حمل و نقلی سرکوبگران است. با ایجاد ترافیک میتوانید هم آنان را در رسیدن به مقصدشان بازداردید و فرسوده و خستهشان کنید.

یکی از پدیدههای تظاهراتها، هلیکوپترهایی هستند که در ارتفاع کمی پرواز میکنند. واضح است این هلیکوپترها هیچ توان آسیبرسانی ندارند. نه میتوانند آسیب فیزیکی برسانند و نه میتوانند از تظاهرکنندهها عکس تهیه کنند. تنها کارکرد آنها، رصد جریان جمعیت و مدیریت حرکت نیروهای سرکوب است.

در صورت بازداشت

توجه داشته باشید که شما رهگذرید. هیچ شاهدی مبنی بر اینکه شما قصد شرکت در تظاهرات دارید وجود ندارد. در صورت دستگیری هر نوع اتهامی را رد کنید. وارد بحث سیاسی با سرکوبگران نشوید. هدف آنان منفعل کردن و جدا کردن افراد فعالتر است.

امکانات حاکمیت برای بازداشت مردم معترض بسیار اندک و محدود است. در صورتی که در زمان بازداشت صبور باشید به ترساندن شما اکتفا میکنند و بعد از مدت کوتاهی شما را آزاد خواهند کرد.