دو میلیون کودک کار خیابانی و پنچ میلیون کودک خارج از چرخه تحصیل در ایران

علیاکبر اسماعیلپور: سرماي هوا در زمستان و حضور چشمگيرتر کودکان در سطح خيابان هاي شهر باعث مي شود تا افکار عمومي به اين پديده حساس تر شود و شايد به همين دليل است که همه ساله در اين فصل مسئولين حوزه هاي حمايتي و اجتماعي سعي دارند در سخنان و مصاحبه هايشان نيم نگاهي - فقط در حد حرف و شعار - به اين پديده داشته باشند .

از جمله اظهارنظرها در زمینه کودکان کار و خیابان اخیرا از سوی فائزه عظيمزاده اردبيلي عنوان شده است که گویا قرار است به عنوان نماینده قوه قضائیه در کنفرانس بین المللی حقوق کودک در ژنو حضور بهم رساند وی در گفتوگو با يكي از خبرگزاريها با ارئه تعريفي از كودكان خياباني،چنين نتیجه گیری کرده است که ایران کمترین تعداد کودکان کاروخیابان در دنیا را دارا است .

وی همچنين ادامه داده : علت اين امر آن است كه خانوادههاي ايراني به دنبال تأمين نياز فرزندان خود بوده و پدر و مادر حتي با وجود مشكلات عديده در زندگي در راستاي رفع نياز كودكان ميكوشند تا زندگي متعادلي را براي آنها فراهم آورند. این ادعا در حالی از سوی یک مسئول قوه قضائیه عنوان می شود که در سخنانش به هیچ وجه یک تحلیل آماری ارائه نداده است . وي بر بر اساس اساس اعلام نماینده قوه قضائیه در کنفرانش بین المللی حقوق کودکان، مسئله كودكان خياباني هنوز در ايران ريشهكن نشده و هنوز شاهد مواردي از كودكان هستيم كه مورد سرقت قرار گرفته و يا در اختيار افراد سودجو قرار گرفته و آنان را مورد استثمار كاري قرار ميدهند.

این مسئول در قوه قضائیه در پایان به پیشنهادی اشاره می کند که قرار است وظیفه ساماندهی کودکان خیابانی به شهرداری ها سپرده شود و اين به بدان معناست كه شهرداريها بتوانند با ساماندهي فضايي آرام، مكان و غذاي گرمي را براي آنان مهيا كنند تا وضعيت سرپرستي آنان به وسيله دادگاه اطفال مورد رسيدگي قرار گيرد.

آنچه در این گفتگو پیداست گویا منظور این مسئول قضائی ایران از کودکان خیابانی همان " کودکان در خیابان " است .

کودکانی که ارتباط آنها با خانواده هایشان گسسته شده و یا فاقد سرپرست بوده و برای امرار معاش و زندگی در خیابانها به سر میبرند. اما آمار ها و تحقیقات نشان می دهد تنها 5 تا10 درصد از کودکان کار و خیابان ایران چنین شرایطی را دارا هستند و مابقی کودکان کار و خیابان ایران کودکانی هستند که به عنوان نان آور خانوادهها و یا کمک والدین خود در کسب درآمد مطرح بوده و به همین دلیل تحلیل کسی که قرار است به عنوان نماینده کودکان ایران در یکی از مهمترین نشست های جهانی حمایت از کودکان حضور بهم رساند از اساس اشتباه است و از اینها گذشته اگر تعداد 1800000 کودک کار و خیابان و آمار 5 میلیونی کودکان خارج از چرخه تحصیل برای این مسئول و سایر مسئولین دولتی و قضایی بی اهمیت تلقی میشود برای بسیاری از دوستداران حقوق کودک به عنوان فاجعه ای انسانی مطرح است و این بدان معناست که تصمیم سازان و متولیان امور کودکان نتوانستهاند برای میلیونها کودک ایرانی شرایط تحصیل فراهم کنند و نیز اگر میلیونها کودک برای گذران زندگی و به منظور دستیابی به حداقل های ممکن، در سن کودکی به جای پرداختن به بازی ها و شادیهای کودکانه و به جای نشستن در کلاس درس به اشتغال جانفرسا تن میدهند این از ناتوانی کسانی است که سالهاست بر ساماندهی کودکان خیابانی و اختصاص بودجه های میلیاردی در این زمینه تاکید دارند، اما حضور پر شمار کودکان در سطح خيابان هاي شهر هاي کوچک و بزرگ و نيز حضور پنهان کودکان در کارگاههاي کوچک و بزرگ خود حکايت از عدم موفقيت انواع و اقسام طرح هاي ساماندهي است

.
خبرگزاری حکومتی ایلنا