دختر زهرا بهرامی: مرا تهدید به دستگیری کرده اند

چهارشنبه ۶ بهمن ١٣۸٩ برابر با ٢۶ژانویه ٢٠١١

www.kanoon-zendanian.org.org

« مادرم تبع کشور هلند است احتمالا می خواستند با این اتهام دست دولت هلند کوتاه شود. قبلا هم این اتهام ها را بی خودی به دیگران زده اند. چندی پیش به وکیلی سرشناس اتهام زدند که در دفترش مواد مخدر پیدا کرده اند اما چون ایشان سرشناس بودند زیاد نتوانستند قضیه را کش بدهند اما مادر من زن تنها و بی کس است، زورشان تنها به او رسیده است.»

دختر زهرا بهرامی شهروند ایرانی-هلندی که هم اکنون با حکم اعدام به"حمل مواد مخدر" در زندان به سر می برد در گفت وگو با "کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران" تصریح کرد که چنین اتهامی صحت نداردو اعترافات گرفته شده از وی تحت فشار بوده است. به نظر او رژیم می خواهد با حکم اعدام به مادرش توجه دولت هلند به ایران را تحت تاثیر قرار بدهد. او همچنین گفت که اتهام زهرا بهرامی سیاسی است و خود وی را نیز چند بار برای دفاع از مادرش چندین تهدید به دستگیری کرده اند.

"کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران" : سخنگوی قوه قضاییه در اظهارنظر اخیرش درباره زهرا بهرامی ، شهروند ایرانی- هلندی گفت:« پرونده او مربوط به حمل مواد مخدر و در دست رسیدگی است. » وی کشورهای غربی را متهم کرد که به بهانه حمایت از حقوق بشر پرونده زهرا بهرامی را مطرح کرده اند. این درحالی است که بعد از انتخابات نیز یکی از وکلای برجسته حقوق بشر نیز هنگام دستگیری متهم به نگهداری مواد مخدر در دفتر کارش شده بود که بعد از مقاومت وکیل یاد شده مقامات مجبور شدند بدون ارائه توضیحی اتهامات یاد شده را کنار بگذارند.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از قوه قضاییه ایران می خواهد از تهدیدهانسبت به فرزند خانم بهرامی پایان دهد و اجازه بدهند وکیل وی به صورت آزادانه به پرونده وی دسترسی داشته باشد و با موکل خود ملاقات کند. مقامات قوه قضاییه همچنین باید شرایطی فراهم کنند که زهرا بهرامی در شرایطی طبیعی به دفاع از خود بپردازد. با توجه به سابقه دستگاه های امنیتی برای پاپوش درست کردن برای متهمان سیاسی از طریق وارد کردن مواد مخدر به پرونده آنها، کمپین بین المللی حقوق بشردرایران از قوه قضاییه می خواهد در برابر اتهام سازی های بی مهابای نیروهای امنیتی و نفوذ آنها بر پرونده های سیاسی از حقوق شهروندان دفاع کند و حقوق انسانی وشهروندی آنها را فدای ملاحظات سیاسی نکند.

بنفشه نایب پور، دختر زهرا بهرامی، زندانی که به جرم داشتن مواد مخدر در منزلش محکوم به اعدام در دادگاه بدوی شده است به کمپین بین المللی حقوق بشر گفت: «آقای جعفر دولت آبادی دادستانی وعده های زیادی به ما دادند که شما مصاحبه نکنید ما حتما کمک می کنیم اما نه تنها جوابی نگرفتیم بلکه آخرش حکم سنگین اعدام را به مادرم دادند. می دانم اگر باز هم به دادستانی برویم هیچ جوابی نمی گیریم.من چند بار رفتم اما هیچ جوابی نگرفتیم. حالا منتظر اقدامات کشور هلند و سازمان های حقوق بشری هستیم تا ببینیم چه می شود.»

دختر زهرا بهرامی محکوم به اعدام درباره اینکه آیا مادرش از شکنجه های زندان گفته است، گفت: « همیشه مادرم می گوید اعترافاتی که از او گرفتند و در مصاحبه تلویزیونی شرکت کرده است همه تحت فشار بوده و مجبور به این کار شده است چون بهش وعده و وعید کمک داده بودند که متاسفانه هیچ کمکی هم نشد.»

دختر زهرا بهرامی در خصوص اینکه آیا مادرش در سفرهایش به ایران مواد مخدر می آورده است، گفت: «من که دخترش هستم هیچکدام از این اتهام ها را قبول ندارم و مادرم نیز دردادگاه گفت که در بازجویی ها چون تحت فشار بوده مجبور به گفتن این حرف ها شده است. مادر من اهل این صحبت ها نیست، حتی سیگار هم نمی کشد چه برسد به اینکه مواد مخدر داشته باشد. اصلا کسی که در تجمعات انتخابات شرکت می کند وجان خودش را به خطر می اندازد چطور ممکن است که هم زمان برعلیه کشورش چنینی اقدامی انجام دهد.»

بنفشه نایب پور گفت: «ضد و نقیض در پرونده مادرم زیاد است و هیچکدام از اتهاماتش با هم سنخیت ندارند. اول مادرم به جرم سیاسی دستگیر شد پس باید به این جرم سیاسی اش رسیدگی می شد اما به طور کل این اتهامش را فراموش کردند. من همه جا می گویم اینها هدفشان این بوده که افکار عمومی، فعالان و سازمان های حقوق بشری فکرشان منحرف شود. ما اصلا این اتهام را قبول نداریم بنابراین هیچ نظری هم نداریم.مامان من زن تنهاست وهیچ کس را در جهان ندارد.»

دختر زهرا بهرامی با اظهار اینکه مسولان کشوری می خواهند ذهن مردم از انتخابات منحرف شود، گفت: « مادرم تبع کشور هلند است احتمالا می خواستند با این اتهام دست دولت هلند کوتاه شود. قبلا هم این اتهام ها را بی خودی به دیگران زده اند. چندی پیش به وکیلی سرشناس اتهام زدند که در دفترش مواد مخدر پیدا کرده اند اما چون ایشان سرشناس بودند زیاد نتوانستند قضیه را کش بدهند اما مادر من زن تنها و بی کس است، زورشان تنها به او رسیده است. می دانند که کسی را ندارد تا به او کمک کند.»
بنفشه نایب پور درباره وضعیت روحی مادرش در آخرین ملاقات گفت: «سه شنبه هفته گذشته او را دیدم که خوب نبود یعنی هیچ وقت او را تا این حد افسرده ندیده بودم. همه ما با اعلام حکم جا خوردیم . من برادری ۲۲ ساله در هلند را دارم که به غیر از مادرم کسی را ندارد. زندگی همه ما را به هم ریختند. با بی رحمی تمام این حکم را صادر کردند. مسلما مادرم از این حکم ناعادلانه ناراحت است.»

دختر زهرا بهرامی با اشاره به اینکه درجریان پیگیری کارهای مادرش چندین بار تهدید به بازداشت شده است،گفت:« خودم چندبار تهدید شدم و می خواستند بازداشتم کنند اما توجه نکردم با این حال هیچکداممان کاری نتوانستیم برایش انجام دهیم و عاقبت این حکم صادر شد. »

بنفشه نایب پور درباره اینکه آیا مادرش با رسانه های بیگانه ارتباط داشته است ، گفت:« مادرم قبول دارد که در تجمع ها شرکت می کرد و با رادیو و تلویزیون خارجی هم ارتباط داشته است ولی فقط در همین حد بود. در تجمع روز عاشورا شناسایی شده بود و چند روز بعد هم در خیابان دستگیرشد. ما این اتهام را قبول داریم اما اتهام مواد مخدر را که در پرونده اش گذاشتند و روی آن پافشاری می کنند اصلا قبول نداریم. همچنین ارتباط با انجمن پادشاهی ایران را هم اصلا قبول نداریم، تحت هیچ شرایطی. خود این انجمن هم بیانیه داده که این خانم یعنی مادرم وابستگی به این انجمن نداشته است. مادرم فقط در تجمعات اعتراض آمیز شرکت می کرده و گاهی هم با رادیو و تلویزیون خارجی تماس می گرفته و از وضعیت تجمع ها گزارش می داده است. همین ، فقط در همین حد بوده است.»

دختر زهرا بهرامی درباره اعتراف مادرش به اینکه او سالها پیش به انجمن پادشاهی ایران کمک مالی می کرده است،گفت: «آخر مگر می شود اینقدر راحت عضو این انجمن شد آن هم آدمی مثل مادر من. شاید فقط در حد تماس با تلویزیونشان و نظر دادن بوده است اما رابطه ی دیگری هرگز نبوده است.»

او درباره علت سفرهای مداوم مادرش به ایران هم گفت: « مادرم زیاد به ایران می آمد چون من در ایران زندگی می کنم و دلش برایم تنگ می شد. علاوه بر این دایی ام چند وقت پیش فوت کرد و مادرم به بچه های او هم کمک مالی و رسیدگی می کرد. پس از انتخابات هم که چند بار رفت و آمد هم برای دیدن من بود و هم برای شرکت در تجمعات. همین. »

دختر این زندانی محکوم به اعدام درخصوص درخواستش از مسولان نظام و سازمان های حقوق بشری گفت: «به مسولان که نمی دانم چه بگویم، هرچی الان ما می کشیم از همین مسولان است.من هیچ درخواستی نمی توانم داشته باشم، قبلا درخواست هایم کرده ام ، هم با آقای دادستان و هم با آقای صلواتی ، قاضی دادگاه حرف زدم و خواهش کردم که کمکمان کنند که نکردند. ولی از سازمان های حقوق بشری خواهش می کنم هرکمکی از دستشان برمی آید بکنند. من دیگر نمی دانم چه کنم.»