یک سال دیگر هم از دههای که جمهوری اسلامی جامهای پر از خون به تن مردم و جامعه ایران کرد، گذشت. جمهوری اسلامی، کشتار انقلابیون را که مخالف برقراری حکومت استبدادی بودند، از سی خرداد ١۳۶٠ با اعدام دهها زندانی سیاسی آغاز کرد. یورش حکومت به انقلابیون در این روز، سرآغاز کشتار و جنایت بزرگی شد که با قتلعام هزاران زندانی سیاسی در سال شصتوهفت به اوج رسید. در فاصله سالهای شصت تا شصتوهفت، جمهوری اسلامی دهها هزار تن از بهترین فرزندان تودههای مردم ایران را دستگیر و شکنجه و نزدیک به بیست هزار نفر را نیز به جوخه مرگ سپرد. این کشتار عظیم انسانی، تنها کشتار و حذف مخالفان نبود، بلکه یورش به تمام جامعه و برقراری استبداد و سرکوب لجام گسیختهای بود که هنوز هم جامعه و مردم ایران را رنج می دهد .
جمهوری اسلامی جامعهای بهپا کرد که در آن "مزد گورکن، از بهای آزادی آدمی افزون شد". کارنامه چهل ساله جمهوری اسلامی، سراسر سیاه و خونآلود است. خونهایی که در زندان و بیرون زندان در دهه شصت و سالهای قبل و بعد از آن به زمین ریختند، همواره آویزه وجود ناپاکشان است. خون است و ماندگار بر پیکر جامعه و تاریخ که مسیرش جز به قیام و رهایی از استبداد و حکومت دینی، نخواهد بود .
امسال نیز مانند هرسال، در گرامی داشت یاد و خاطره هزاران زندانی سیاسی و مبارزی که خونشان را جمهوری اسلامی برزمین ریخت و نیز برای جلوگیری از فراموشی و یادآوری دورهای از تاریخ معاصر ایران که پنجه خونین جمهوری اسلامی بر آن سایه افکنده است، برنامه ویژهای در ساعت پنجوسی دقیقه بعد از ظهر روز شنبه ١۴ سپبتامبر ٢٠١٩ برابر با ٢۳ شهریور ١۳٩٨، در سالن اجتماعات هوسبیترف برگزار خواهیم کرد. در این برنامه، سه زن جوان نسل دوم در تبعید، سحر محمدی، پردیس شفافی و شورا مکارمی به ترتیب در باره " تاریخچه دادخواهی و نگاهی به دادخواهی از منظر حقوقی"، "انسان شناسی و رابطه آن با دادخواهی" و "آیا دادرسی تنها راه دادخواهی است"، سخنرانی خواهند کرد. رستم میرلاشاری و فریبرز فخاری هنرمندان مهمان این برنامه خواهند بود.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
١ ژوئیه ٢٠١٩ برابر با ١٠ تیر ١۳٩٨