پشت و روي يك سكه

اسماعيل حقشتاس

پخش فيلم سربريدن مرد آمريكايي توسط اسلاميها و انتشار عكسهائي از رفتار سربازان انگليسي و آمريكائي با زندانيان ابوغريب به جهانيان نسان داد كه كه حاكميت اسلاميها و حاكميت آمريكائي پشت و روي يك سكه هستند كه هرجا رونق يابند و قدرت بگيرند نتيجهاي جز قتل و جنايت بربريت براي مردم به ارمغان نحواهند آورد.

يكي براي برقراري اسلام نام محمدي سر ميبرد و به صلابه ميكشد، ديگري به نام آزادي از جنس سرباز آمريكائي شكنجه ميكند و مرد بيپناه را به گلوله ميبندد.

اگر تا ديروز نام ابوغريب فقط براي مردم عراق دلهره آور بود، امروز ابوغريب به سنبل جنايات سربازان آمريكا و انگليس تذيل شده است. تا قبل از اين رسم بود جنايتكاران آثار جنايات خود را پاك ميكردند و آنرا مخفي نگه ميداشتند، اما امروز چنان در جنايت گستاخ شدهاند كه با قربانيان خود عكس يادگاري ميگيرند . جلادان اسلامي با افتخار سربريده قزباني خود را در انظار جهانيان به نمايش ميگذارند.

اين بار افكار عمومي به كمك زندانيان ابوغريب شتافت تا شايد موثتا بتواند آن جنايات را متوقف كند. ممكن است عاملين آن مجازات شوند يا فرماندهاي بركنار شوند يا سياست مدارانشان از مردم عراق عذر بخواهند، اما در ايران در بيست و پنچ سال گرشته دهها بار بدتر از آنچه در عراق اتفاق افتاد، اتفاق افتاده است و اتفاق ميافتد. اما عاملين و آمرين نه تنها مجازات نميشوند، بلكه تشويق هم ميشوند و پست و مقامهاي بالاتري ميگيرند، مديرعامل و رئيس و استاندار و فرماندار ميشوند يا وزير و وكيل مجلس و به كارداري و سفيري گمارده ميشوند.

از جنايات رژيم اسلامي ايران جز آثار شكنجه برتن زندانيان و دست و پاي بيرون زده از گورهاي دستهجمعي يا گزارشات جان به در بردگان از شكنجهگاههاي رژيم مدرك ديگري به جا نمانده است. ار آن همه جنايت كه بر مردم ايران رفته و ميرود كسي عكس نگرفته و فيلمي تهيه نشده است تا عمق فاجعهاي كه در ايران اتفاق افتاده و ميافتد در انظار جهانيان قرار گيرد. كسي از قتلعام زندانيان سياسي در تابستان 67، فيلم تهيه نكرده و عكسي نگرفته است. كسي ننوشته كه چگونه هزاران زنداني سياسي در مدت كوتاهي به دار آويحته شدند و در سلولهاي دربسته با گاز اشكآور و دود گاوزئيل به قتل رسيدند. كسي از تجاوز به دختران معصوم و باكره كه قبل از اعدام بر تن چاك چاكشان شهوت رانده شد عكس نگرفت و فيلم تهيه نكرد. كسي از دخمههاي نمور شكنجهگاهاي زندانها، از استخوانهاي خرد شده زير ضربات كابل و از قبرهاي حاجي داوود و از زندانيان ديوانه شده عكس وفيلم تهيه نكرد.

وقتي پاسدارها و حزباللهيها در جهرم دحتربچه و پسربچههائي از خانوادههاي مجاهدين و چپ را به جرم آنكه خانواده آنان مجاهد و كمونيست هستند، خفه كردند و در قناتهاي اطراف شهر جهرم دفن كردند، كسي از آنها عكس و فيلم نگرفت و فرياد استمداد خانوادههايشان به گوش كسي نرسيد. (1) وقتي اسلامي ها هواداران گروههاي سياسي (مثل جواد رحيمي 16 سال) را زنده زنده با طناب پشت وانت بستند و روي اسفالت حيابانها روي زمين كشيدند و بعد بر بدن ريش ريش شده آنان شليك كردند، كسي از آن واقعه عكس نگرفت و فيلم تهيه نكرد. (2) و همچنين از دهها واقعه مشابه كه در گوشه و كنار ايران اتفاق افتاده و ميافتد، كسي عكس نميگيرد و فيلم تهيه نميكند، و گرنه ميشد به همه جهانيان نشان داد، وقايعي كه در عراق، اسرائيل ، فلسطين، افغانستان و ايران اتفاق افتاده و ميافتد، همه از يك جنس هستند و يك قرباني دارند و آن هم مردم بي دفاع هستند كه فقظ خواستههاي بحق خود را طلب ميكنند.

پانويس:

(1)اشاره به باند قنات در جهرم است كه بين سالهاي 60 و 63 اقدام به ربودن بچههاي خانوادههاي سازمانهاي سياسي و قتل آنان ميكردند. در وصيتنامه يكي از اعضاي اين باند كه در جنگ كسته شده بود، آمده بود كه او به دستور و فرمان ولي امرش آخوند آيتاللهي، امام جمعه سابق جهرم اقدام به قتل بچه كافرها و منافقين كرده و اگر اشتباه كرده، خدا او را خواهد بخشيد و اگر كارش درست بوده، خداوند او را با شهداي اسلامي مشهور نمايد.

(2) اشاره به واقعه وحشتناكي است كه در تعدادي از شهرستانها مثل فسا، اصطهبان و جهرم در سال 60 اتفاق افتاد.