بی‌هیچ تردیدی، تمام روسای جمهور رژیم جمهوری اسلامی، از ابتدا تاکنون جزء لاینفکی از نظام سرگوبگر جمهوری اسلامی بوده و از این بعد نیز همین‌طور خواهد بود. آنها به‌عنوان رئیس جمهور یک رژیم فاسد، سرکوبگر و جنایت‌کار، بالاترین مسئولیت را در رابطه با آنچه که جمهوری اسلامی انجام داده و می‌دهد، دارند، چه اصلاح‌طلب باشند و چه اصولگرا. اما تفاوت ابراهیم رئیسی با پیشینیان خود در این است که جنایات او مشهود بوده و در مقام دادستان شهرهای کرج، همدان، تهران و دادستان ویژه خمینی در استان‌‌های لرستان، کرمانشاه و سمنان و عضویت در "کمیسیون مرگ" ، در قتل و کشتار هزاران زندانی سیاسی در دهه شصت به‌طور مستقیم دست داشته است.  به‌عنوان رئیس قوه قضائیه، مسئول کشتار صدها جوان در آبان ١۳٩۸ است.
رئیسی به‌خاطر جرایم بسیاری که انجام داده است، در  داخل و خارج ایران به‌عنوان قاتل و ناقض حقوق بشر  و قاضی مرگ شناخته می‌شود. او در فهرست تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد. او نمی‌تواند به خارج سفر کند، مگر آنکه این تحریم‌ها لغو شوند. لغو تحریم‌ رئیسی، یکی از خواسته‌های جمهوی اسلامی در رابطه احیای برجام است.
به‌نظر می‌رسد، خامنه‌ای با انتخاب رئیسی به‌عنوان رئیس جمهور حکومت‌اش، بیش از آنکه نفع ببرد، هم در کوتاه مدت و هم در درازمدت، ضرر می‌بیند. او با انتخاب رئیسی، یک بار دیگر و این بار در سطح وسیع‌تری، کشتار زندانیان سیاسی در ١۳۶٠ و کشتار جوانان در آبان  ١۳٩۸ را در افکار عمومی مردم ایران و جهان مطرح کرد. انتخاب رئیسی در ایران، موجب تنفر بیشتر مردم از حکومت شده است.  در خارج کشور، فرصت مناسبی برای دادخواهان ایجاد کرده که  فشار  سیاسی برجمهوری اسلامی را  افزایش دهند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، در این رابطه به اقداماتی دست خواهد زد و به سهم خود در این رابطه نقش ایفا خواهد کرد. باید دادگاه نوری را به محاکمه جمهوری اسلامی و رئیس جمهور جلاد آن، تبدیل کنیم. باید به‌طور مرتب، با استفاده از ابزارهای بین‌المللی، مطبوعات و رسانه‌های محلی و بین‌المللی، به‌ویژه رسانه‌های اجتماعی، نقش رئیسی را در کشتار هزاران نفر، در افکار عمومی مردم ایران و جهان بازتولید کنیم. باید تلاش کنیم و نگذاریم غرب با جمهوری اسلامی برای لغو تحریم‌های رئیسی به‌سازش برسد. اکنون که خامنه‌ای با دهن کجی به مردم ایران، رئیسی را برای ریاست دولت‌اش برگزیده است، ما در خارج، باید از او برای رسوا کردن بیشتر جمهوری اسلامی، استفاده کنیم.  

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
۷ تیر ١۴٠٠ برابر با ۲۸ ژوئن ۲٠۲١