اول ماه مه، روز جهانی کارگر بر کارگران و زحمتکشان مبارک باد!

سال ١۳٩٩، به‌مانند سالیان پیش از آن، برای طبقه کارگر و عموم توده‌های مزدبگیر و زحمتکش ایران، سالی بسیار سخت در تمامی عرصه‌های زندگی و اجتماعی بود. سطح زندگی‌ و معیشت‌شان بنابرآمارهای نیمه و ناقص حکومت، چهل‌و شش درصد کاهش پیدا کرد و سفره آنان از ابتدایی‌ترین و صروری‌ترین مواد غذایی، از جمله گوشت و مرغ و برنج خالی شد. فقر و تنگ‌دستی و مشکلاتی که امروز توده‌های مردم ایران با آن‌ها دسته و پنجه نرم می‌کنند، ساختاری و برآمده از اقتصاد نئولیبرالیزم و فساد اقتصادی گسترده در نظام پولی مالی در ایران است که رانت‌خواری، اختلاس و دزدی منایع و ثروت جامعه از مهم‌ترین شاخصه‌های آن است. این مجموعه باعث شده که اکثریت ثروت و درآمد جامعه در دست اقلیتی کوچک  و مفت‌خور که در حاکمیت و یا از آن تغذیه می‌کنند، قرار گیرد. بنا گزارش صندوق بین‌المللی پول، قدرت خرید مردم، مزدبگیران و تهی‌دستان و نه سرمایه‌داران و ثروتمندان، در سال ١۳٩٩ نزدیک به پنجاه و دو درصد نسبت به سال ١۳٩۸کاهش پیدا کرده است. سطح معیشت توده‌های زحمتکش مردم از چهل و دو سال پیش، از زمانی که خمینی و دارودسته مرتجع او،  قدرت را با حمایت امپریالیست‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه به دست گرفتند، هرسال نسبت به سال قبل از آن کاهش چشم‌گیر داشته است.
سیاست‌های اقتصادی ئئولیبرالی و انگلی جمهوری اسلامی از یک سوی و از سوی دیگر سیاست‌های سرکوبگرانه آن در چهل و دو سال حاکمیت‌اش، سطح امید به زندگی در میان توده‌های مردم را به‌شدت کاهش داده است. مجموعه این وضعیت، توده‌های مردم را به رودرویی با رژیم کشانده است؛ مبارزه علیه وضع موجود و جمهوری اسلامی در سطح وسیعی توده‌ای و همه‌گیر شده و اعتراضات خیابانی و اعتراضات کارگری در ایران به امری روزمره تبدیل شده است.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، اول ماه مه، روز جهانی کارگر را به عموم توده‌های زحمتکش ایران تبریک می‌گوید. توده‌های مردم به خوبی می‌دانند که حکومت سرمایه‌داری- دینی جمهوری اسلامی مسبب وضعیت کنونی و مشکلات و مصائب اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است که به آن دچار  شده‌اند. آنان به خوبی می‌دانند که تنها راه برون رفتن از این وضعیت، فقط سرنگونی جمهوری اسلامی نیست. انتخاب نظام و حکومتی که بتواندآنها را از سیه‌روزی و وضعیت ناعادلانه، نابرابر و ظالمانه موجود نجات دهد و رفاه و آسایش وخوشبختی را برای آنها تامین کند، به اندازه سرنگونی جمهوری اسلامی اهمیت دارد. طرفداران نظام نابرابر، ناعادلانه و ظالمانه سرمایه‌داری با رنگ و لعاب دیگری در کمین‌اند با کمک جناحی‌هایی از امپریالیسم جهانی، حکومت را به دست بگیرند و وضعیت فلاکت‌بار کنونی و نظام  نابرابر و ظالمانه موجود را با لباس دیگری حفظ کنند، در حالی که کارگران و توده‌های زحمتکش ایران خواهان سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و بر قراری نطامی عادلانه و برابر و بدون استثمار و تبعیض طبقاتی هستند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
اول ماه مه ۲۰۲١ برابر با ١١ اردیبهشت ١۴۰۰